Het monitoren van de druk in het smeersysteem is een van de voorwaarden voor het normaal functioneren van een verbrandingsmotor.Voor het meten van de druk worden speciale sensoren gebruikt - lees alles over oliedruksensoren, hun typen, ontwerp, werkingsprincipe en de juiste selectie en vervanging ervan in het artikel.
Wat is een oliedruksensor?
De oliedruksensor is een gevoelig onderdeel van instrumentatie en alarmapparatuur voor het smeersysteem van zuigermotoren;Een sensor die de druk in het smeersysteem meet en de daling ervan onder een kritisch niveau signaleert.
Oliedruksensoren vervullen twee hoofdfuncties:
• Waarschuwt de bestuurder voor een lage oliedruk in het systeem;
• Alarm over weinig/geen olie in het systeem;
• Controle van de absolute oliedruk in de motor.
De sensoren zijn verbonden met de hoofdolieleiding van de motor, waardoor u de oliedruk en de aanwezigheid ervan in het oliesysteem kunt controleren (hiermee kunt u ook de werking van de oliepomp controleren, als deze niet goed werkt, doet de olie dat gewoon niet in de rij).Tegenwoordig worden op motoren sensoren van verschillende typen en doeleinden geïnstalleerd, die in meer detail moeten worden beschreven.
Het motorsmeersysteem en de plaats van druksensoren daarin
Typen, ontwerp en werkingsprincipe van oliedruksensoren
Allereerst zijn alle druksensoren afhankelijk van hun doel in twee typen verdeeld:
• Alarmsensor (alarmsensor voor noodoliedrukval, "sensor op de lamp");
• Sensor voor het meten van de absolute oliedruk ("sensor op het apparaat").
Apparaten van het eerste type worden gebruikt in het alarmsysteem van een kritische daling van de oliedruk, ze worden alleen geactiveerd als de druk onder een bepaald niveau daalt.Dergelijke sensoren zijn verbonden met geluids- of lichtweergaveapparaten (zoemer, lamp op het dashboard), die de bestuurder waarschuwen voor een lage druk/oliepeil in de motor.Daarom wordt dit type apparaat vaak "sensoren per lamp" genoemd.
Sensoren van het tweede type worden gebruikt in het oliedrukmeetsysteem, ze werken over het gehele drukbereik in het motorsmeersysteem.Deze apparaten zijn gevoelige elementen van de bijbehorende meetinstrumenten (analoog of digitaal), waarvan de indicatoren op het dashboard worden weergegeven en de huidige oliedruk in de motor aangeven. Daarom worden ze vaak "sensoren op het instrument" genoemd.
Alle moderne oliedruksensoren zijn diafragma (diafragma).Er zijn drie hoofdcomponenten in dit apparaat:
• Afgedichte holte afgesloten door een flexibel metalen membraan (membraan);
• Zendmechanisme;
• Converter: mechanisch signaal naar elektrisch.
De holte met het membraan is verbonden met de hoofdolieleiding van de motor, waardoor deze altijd dezelfde oliedruk handhaaft als in de leiding, en eventuele drukschommelingen zorgen ervoor dat het membraan afwijkt van de gemiddelde positie.De afwijkingen van het membraan worden waargenomen door het zendmechanisme en worden doorgegeven aan de transducer, die een elektrisch signaal genereert - dit signaal wordt naar het meetapparaat of de elektronische besturingseenheid gestuurd.
Tegenwoordig gebruiken oliedruksensoren transmissiemechanismen en omvormers die qua ontwerp en werkingsprincipe verschillen, in totaal kunnen vier soorten apparaten worden onderscheiden:
De belangrijkste typen membraan (membraan) oliedruksensoren
Tegenwoordig gebruiken oliedruksensoren transmissiemechanismen en omvormers die qua ontwerp en werkingsprincipe verschillen, in totaal kunnen vier soorten apparaten worden onderscheiden:
• De contactsensor zijn alleen de sensoren van het signaalapparaat ("op de lamp");
• Rheostaatsensor;
• Polssensor;
• Piëzokristallijne sensor.
Elk van de apparaten heeft zijn eigen ontwerpkenmerken en werkingsprincipe.
Contactoliedruksensor (per lamp）
De sensor is van het contacttype.Het apparaat heeft een contactgroep: een beweegbaar contact op het membraan en een vast contact dat is verbonden met de behuizing van het apparaat.De positie van de contacten is zo gekozen dat bij normale oliedruk in het systeem de contacten open zijn en bij lage druk gesloten.De drempeldruk wordt ingesteld door een veer en is afhankelijk van het type en model van de motor, dus contactsensoren zijn niet altijd uitwisselbaar.
Reostaat-sensor.Het apparaat heeft een reostaat met vaste draad en een schuifregelaar die op het membraan is aangesloten.Wanneer het membraan afwijkt van de gemiddelde positie, draait de schuif rond de as door middel van een schommelstoel en glijdt langs de reostaat - dit leidt tot een verandering in de weerstand van de reostaat, die wordt gecontroleerd door een meetapparaat of elektronische eenheid.Zo wordt de verandering in de oliedruk weerspiegeld in de verandering in de weerstand van de sensor, die wordt gebruikt voor metingen.
Pulssensor.Het apparaat heeft een thermobimetaalvibrator (transducer) die een starre verbinding heeft met het membraan.De vibrator bestaat uit twee contacten, waarvan er één (de bovenste) is gemaakt van een bimetaalplaat met daarop een verwarmingsspiraal gewikkeld.In koude toestand wordt de bimetaalplaat rechtgetrokken en gesloten met het onderste contact - er stroomt stroom door het gesloten circuit, inclusief de verwarmingsspiraal.Na verloop van tijd verwarmt de spiraal de bimetaalplaat, deze buigt en beweegt weg van het onderste contact - het circuit gaat open.Door de breuk in het circuit stopt de spiraal met verwarmen, de bimetaalplaat koelt af en wordt recht - het circuit sluit weer en het proces begint opnieuw.Als gevolg hiervan trilt de bimetaalplaat voortdurend en wordt er aan de uitgang van de sensor een wisselstroom met een bepaalde frequentie gevormd.
Het onderste contact van de sensor is verbonden met het membraan, dat afhankelijk van de oliedruk vanuit de middenpositie naar boven of beneden afwijkt.Bij het optillen van het membraan (bij toename van de oliedruk) komt het onderste contact omhoog en wordt harder tegen de bimetaalplaat gedrukt, waardoor de trillingsfrequentie afneemt, de contacten staan langer in een gesloten positie.Wanneer het membraan wordt neergelaten, beweegt het onderste contact weg van de bimetaalplaat, waardoor de trillingsfrequentie toeneemt en de contacten minder tijd in een gesloten positie staan.Het veranderen van de duur van de contacten in gesloten toestand (dat wil zeggen, het veranderen van de frequentie van de wisselstroom aan de uitgang van de sensor) en wordt gebruikt door een analoog apparaat of elektronische eenheid om de oliedruk in de motor te meten.
Piëzokristallijne sensor.Deze sensor heeft een piëzokristallijne transducer die op het membraan is aangesloten.De basis van de transducer is een piëzokristallijne weerstand - een kristal met piëzo-elektrische eigenschappen, aan de twee vlakken waarvan gelijkstroom wordt geleverd, en de loodrechte vlakken zijn verbonden met het membraan en een vaste basisplaat.Wanneer de oliedruk verandert, wijkt het membraan af van zijn gemiddelde positie, wat leidt tot een verandering in de druk op de piëzokristallijne weerstand - als resultaat veranderen de geleidende eigenschappen van de weerstand en dienovereenkomstig de weerstand ervan.De stroomverandering aan de uitgang van de sensor wordt door de regeleenheid of indicator gebruikt om de oliedruk in de motor te meten.
Alle sensoren, ongeacht het type, hebben een cilindrische metalen behuizing, aan de onderkant van de behuizing is een schroefdraadfitting aangebracht voor aansluiting op de olieleiding (voor de afdichting worden afdichtringen gebruikt) en er bevindt zich een contact voor aansluiting op het elektrische systeem aan de boven- of zijkant.Het tweede contact is de behuizing, die via het motorblok verbonden is met de massa van het elektrische systeem.Er bevindt zich ook een zeshoek op de behuizing voor het monteren en demonteren van de sensor met behulp van een conventionele sleutel.
Kwesties van selectie en vervanging van oliedruksensoren
Oliedruksensoren (alarmen endruk metingen) zijn belangrijk voor het controleren van de werking van de motor, dus als ze defect raken, moeten ze worden vervangen - in de regel kunnen ze niet worden gerepareerd.De noodzaak om de sensor te vervangen kan worden aangegeven door onjuiste metingen van het apparaat of de constante werking van de indicator op het dashboard.Als het oliepeil in het systeem normaal is en er geen problemen zijn met de motor, moet u de sensor vervangen.
Voor vervanging is het noodzakelijk om alleen sensoren te selecteren van de typen en modellen die worden aanbevolen door de motorfabrikant.Het gebruik van een ander sensormodel kan leiden tot een overtreding van de meetwaarden van het meetinstrument of de indicator op het dashboard.Dit geldt vooral voor alarmsensoren: deze zijn meestal niet instelbaar en zijn in de fabriek op een bepaalde drempeldruk ingesteld.Bij oliedruksensoren is de situatie anders: in veel gevallen is het mogelijk om andere soorten en modellen apparaten te gebruiken, omdat het meetapparaat of de elektronische regeleenheid de mogelijkheid biedt om zich aan te passen (kalibreren) aan een nieuwe sensor.
Het vervangen van de oliedruksensor is vrij eenvoudig.Werkzaamheden mogen alleen worden uitgevoerd aan een stilstaande en koude motor, omdat er in dit geval geen olie in de hoofdolieleiding zit (of heel weinig) en er geen lekkage zal zijn als de sensor wordt gedemonteerd.De sensor hoeft alleen maar met een sleutel te worden losgeschroefd en er moet een nieuw apparaat op zijn plaats worden geschroefd.Er moet een afdichtring op de sensorfitting worden geplaatst, anders kan het systeem zijn dichtheid verliezen.
Met de juiste selectie en vervanging van de sensor zullen het kritieke alarmsysteem voor oliedrukdaling en het meetsysteem voor de motoroliedruk betrouwbaar werken en zorgen voor de noodzakelijke bewaking van de toestand van de aandrijfeenheid.
Posttijd: 18 augustus 2023